ณ ร้านกาแฟ Pink Coffee
"Hi..." ฉันทักทายเพื่อนเลิฟสุดๆด้วยภาษาอักกฤษ
"น้ำปั่น ฝัน วันนี้ฉันว่าจะไปร้านของพี่นัทน่ะอยากไปป่วน"ฉันพูดชวนเพื่อนๆของฉันที่นั่งจิบกาแฟร้อนอยู่
"แพม เธอเลิกไปป่วนร้านของพี่นัทเถอะ เธอเป็นอะไรทำไมชอบไปป่วน" ฝันเพื่อนของฉันพูดเหมือนคิดว่าพี่นัทเป็นแฟนตัวเองแล้วฉันเข้าไปแย่งซะงั้น เฮ้อ....
"ไม่รู้ ไม่มีเหตุผล สนุกดีออกไปป่วนร้านเจ้าพี่นัท ว่ามั๊ยน้ำปั่น"ฉันตอบไปแบบหน้าตายิ้มเหมือนคนบ้าาา
"เราก็ว่างั้นนะ ฝันอย่าไปคิดมากดิ"น้ำปั่นเพื่อนสุดเลิฟของฉันพูดขึ้น
"ก็พี่นัทวาดรูปให้เธอเป็นประจำนี่ เธอเลยไม่คิดมากเหมือนฉัน"ฝันตะโกนใส่น้ำปั่นแล้วก็เดินออกไปจากร้านกาแฟ(ฝันเป็นอะไรของเค้า ฉันไม่คิดเลยว่าฝันจะเป็นแบบนี้) ฉันพรึมพรำเบาๆ
"ป่ะน้ำปั่น ไปร้านพี่นัทกัน"ฉันชวนน้ำปั่นไปร้านของพี่นัทแต่รู้สึกว่าจะหน้าตาของน้ำปั่นจะไม่ค่อยดิ
"ไม่เป็นไร แพมไปเถอะเราว่าจะกลับบ้านพอดี ไปก่อนนะแพม"น้ำปั่นพูดแค่ประโยคเดียวแล้วก็เดินออกไปเลย เฮ้อ....ฉันละหนักใจกับเพื่อนซี้สองคนนี้จัง
ฉันไม่รู้จะไปไหนก็เลยเดินไปร้านของพี่นัทที่ถัดจากร้านขายดอกไม้ติดกับร้านกาแฟที่ฉันยืนอยู่ไม่ไกลหนัก
"เจ้าพี่นัท"ฉันเดินอย่างคนหน้าบึ้งเหมือนไม่ได้ขี่มาสามวันติด 555
"เป็นไร ยัยเด็กป่วน"พี่นัทก็ทักฉันแบบเคยแต่ฉันก็ไม่สะทบสะท้านเหมือนเมื่อก่อน
"พี่นัท แพมว่าฝันเค้าชอบพี่นะ"ฉันพูดกับพี่นัทแบบตรงๆ
"ฮ่า แล้วพี่จะชอบฝันได้ไงในเมื่อ พี่มีคนที่รักอยู่แล้ว"พี่นัทตอบมาแบบดังมาก
"ฮ่ะ อะไรนะ ที่รักๆคืออะไรหรอ"ที่จิงฉันก็รู้อยู่แค่แกล้ง
"ไม่มีไร"พี่นัทตอบสั้นๆก่อนจะเดินไปวาดภาพ
"พี่นัท งั้นแพมไปก่อนนะ"ฉันพูดก่อนจะเดินออกไปในหน้าตาเดิม
ตั้งแต่ที่ฉันไปป่วนนายพี่นัทฉันก็รู้สึกว่า ยัยฝันผิดปกติ ฉันก็ไม่ไปที่นั้นอีก
และฉันก็ย้ายออกจากคอนโดนี้ด้วย*แสตมป์เบอรรี่ร์*
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น